De kleurrijke toekomst van de B van Boy George / The Blitz

“Sometimes being yourself is the most political act.”

Boy George

Boy George maakte met zijn hit en video van Karma Chameleon (1983) zo’n indruk op mij, dat ik zelfs nog meen te weten waar we op vakantie waren:
Texel of een ander waddeneiland.
Ik weet alleen nog dat het definitely geen zomer was, maar guur weer. Misschien dat mijn fotoalbum meer weet.

Nee mijn fotoalbum weet ook niks, maar ik heb zojuist met hulp van mijn moeder weten te reconstrueren dat het een vakantie in Vitamaris op Schiermonnikoog geweest moet zijn.
Ik weet zelfs nog welke bakstenen dat complex heeft, en denk ook te weten hoe het binnenzwembad eruit zag;
Met water dat een sprookjesachtige groene kleur had!
Als deze herinnering al klopt dan is dit helaas niet meer zo, aan de foto’s te zien😅

Maar wat ik dus nog beter weet, is dat ik Karma Chameleon in mijn hoofd had daar.
Ik zag de kleurrijke video constant voor mijn ogen, maar voor mijn gevoel ook op een televisie, die in onze hotelkamer of appartement stond.

Boy George herinnert zich ook kleurrijke televisie momenten, uit zijn jeugd.
Hoe David Bowie in 1972 met Starman op de televisie kwam, en een soort ontwaken bewerkstelligde, voor de televisie.

Bowie’s verschijning leek een belofte van “multicolor genderfluid future”, wat tegen de context van de grimmige jaren 70, zeker in de buitenwijk waar Boy George woont, indruk maakte.
Boy George was nog niet eens 12 toen hij al meeging naar een David Bowie concert, en hij beschrijft het als een levensveranderende ervaring.

Maar het besef dat hij anders was, zat er zelfs pre-Bowie al in.
Vanaf zijn 6e wilde hij al lange haren, en droeg hij felle kleren.
In David Bowie zag hij voor het eerst iemand die hetzelfde was.

Dus Boy George was al Boy George, ver voordat hij onder invloed stond van de Londonse clubscene.

Maar wat ik niet had verwacht, was dat als je onderzoek naar hem doet je al heel snel bij Club Blitz terecht komt.
Op NPO Plus staat daar een hele documentaire over:
Club Blitz en de stijliconen van de 80’s
En als ik vorig jaar geen NPO Start Plus abonnement had gehad, dan had ik waarschijnlijk überhaupt niet geweten hoe significant The Blitz was in dit hele verhaal.

Een NPO Plus abonnement dat ik overigens, na deze documentaire in oktober en november drie keer gezien te hebben, ook heb opgezegd.
Want de voorbereiding van deze filmpjes is vorig jaar zo erg uit de klauwen gelopen dat ze – u raadt het al – niet meer gemaakt zijn na oktober.

Ik dacht de kortste klap om mijn productiviteit in 2024 op te schroeven, is in ieder geval mijn NPO Plus abonnement op te zeggen. Zodat wat er ook nog voorbij komt aan onderwerpen van B tot Z de komende jaren, ik in ieder geval verstoken ben van de NPO documentaires, en mijzelf moet beperken tot YouTube.

Maar goed, in oktober, november vorig jaar, toen was ik dus nog in Serious Preparation mode, en wat ik dus niet verwacht had, was dat je als je gaat graven naar Boy George, je al vrij snel bij Club Blitz terecht komt.

Bij wat Brian Eno een scenius noemt;
Geen genius, geen individu dat hele bijzondere dingen maakt. Maar een groep mensen die gedurende een bepaalde periode in dezelfde scene zaten, en waar verschillende kunstenaars uitgekomen zijn, en een culturele stroming.

De club Blitz heeft de volgende kunstenaars voortgebracht:

Boy George en de Culture Club, de band van Boy George.

Marilyn, de andere zanger met een androgyn uiterlijk, en bijna “twin soul” van Boy George.

Gary Kemp’s Spandau Ballet, en hun manager Steve Dagger.
Spandau Ballet ontstond eind jaren ’70, en de eerste stappen van hun carrière zijn innig verbonden met de clubavonden die voor de officiële Blitz kwamen, gehost door Steve Strange and DJ Rusty Egan (in Billy’s in Soho).
De naam Spandau Ballet is gelinkt aan Berlijn, net als de naam Blitz.
De club die, de avonden in Billy’s niet meegerekend, 20 maanden zou bestaan, in 1979 en 1980.
En de eerste drie maanden waren in 1978, de dinsdagavond in Billy’s.
De muziek die werd gedraaid was Bowie, Siouxsie and the Banshees
Rock, Kraftwerk en Roxy Music.
De latere, officiële club Blitz, was geïnspireerd op de Weimarrepubliek, 1918/1919 tot 1933. Het interieur was als van een oude club, met foto’s van same-sex couples aan de muur. De muziek was langzaam pulserende Duitse muziek.
Onder invloed daarvan veranderde Spandau Ballet hun muziek naar nieuwe elektronische muziek.
Spandau Ballet zou de bekendste van de “New Romantic” muziekstroming worden.

Een andere bekende artiest van de Blitz is Visage, dit is Steve Strange. Je kent waarschijnlijk het nummer Fade to Grey.

Het meest interessante, en ook het meest bemoedigende, van Club Blitz zit in de context van het tijdperk.
Het laat zien dat er altijd weer hoop komt, nieuwe jonge mensen die ondanks alles er iets van maken.

Want eind 70er jaren, was er crisis in Engeland.
De winter van begin 1979 wordt dan ook wel “the winter of discontent” genoemd.
De winter van de onvrede.
Er was oliecrisis, hoge werkloosheid, het racistische National Front won bij de verkiezingen, de maatschappij was gepolariseerd, de straten leeg en vervuild.
Gebouwen die leeg stonden of waren ingestort, werden niet herbouwd.

De muziek van eind jaren 70 gaf de stemming weer;
Het No Future, van de punkbeweging.

De club Blitz, was een verzet tegen deze lelijkheid. Gevoed door studenten van twee kunstacademies op steenworpafstand van de Blitz, werd je uitdossen in retro/Gothic/Royal kleding, outfits die een dag in beslag namen om te maken, de standaard om binnen te komen.
Zelfs Mick Jagger werd geweigerd, omdat zijn kleding niet voldeed aan de standaard van de Blitz.

Op de puinhopen van een decennium dat werd gekenmerkt door grauwheid, oorlog en ellende, bouwden Rusty Egan en Steve Strange in 1979 de nieuwe toekomst die Boy George in 1972 op de televisie door David Bowie was beloofd;
Multicolor en genderfluid.

Die zelfs tot in het zwembadwater op Schiermonnikoog zou doordringen.

..
~Suzanne
(1972)

De story video én de yoga video van 
de B van Boy George / The Blitz
zijn opgenomen en verschijnen op YouTube rond 7 april 2024.

Het volgende blog verschijnt rond 9 april 2024 en gaat over :
De B van Bon Jovi
Subscribe op dit blog, en je ontvangt hem in je Inbox.

Zie ik jou dit jaar voor een ongetwijfeld kleurrijke yogales? 
Natuurlijk als je in Nijmegen woont, of maak er een dagje van als je deze kant opkomt.

Je kunt kiezen uit losse privélessen
https://declubyoga.com/private-yoga-nijmegen/
of
TRINITY
->
https://declubyoga.com/2023/12/01/trinity-is-er/
Drie maanden (!) lang, wekelijks privéles.
En alleen nu voor de introductieprijs

Liever kiezen voor groepsles?
In januari starten we! 🤩
De Club Legacy
groepsles op maandagavond of vrijdagmiddag
->
https://declubyoga.com/2023/11/03/inschrijving-yogagroepen-nijmegen-2024-geopend/

Tot dan!


De Club, Yoga voor Generatie X, zit in Nijmegen.
Browse de website of print een echte 20th century folder!

Klik hier voor groepslessen 2024
of hier voor het private yogaprogramma TRINITY

Posts van de Club in je Inbox ontvangen?
Subscribe!
De button zit ergens op deze pagina, waarschijnlijk rechtsboven.


Onbekend's avatar

About Suzanne Beenackers

creative writer & artist
Dit bericht werd geplaatst in A-Z van de jaren 80 (en 70). Bookmark de permalink .