Het filmpje dat ik op het oog had om te gebruiken, is er niet meer.
Of er staat wel een upload van op YouTube, uit 2022, maar het geluid is weg.

Misschien maar goed ook, want ik herinner mij dat er iets ongemakkelijks in de sfeer zat van Jon Bon Jovi die de Top 10 uit de Top 40 presenteerde, inclusief de Zangeres Zonder Naam die in december 1986 hoge ogen scoorde met Mexico, en Adam Curry die onderwijl de tien singles ter illustratie omklapte en de sfeer juist wat losser probeerde te krijgen.
Iets wat blijkbaar het tegenovergestelde effect had.

Bon Jovi kwam in de jaren 80 twee keer bij Countdown; In december 1986, en in (waarschijnlijk) november 1988, toen het Countdownzaaltje met het kleine podium waarop uitsluitend geplaybackt mocht worden, opnieuw afgeladen vol was.

De opnames van de twee optredens lijken niet op elkaar;
In 1988 spelen ze van hun New Jersey album, Bad Medicine en Born to be my baby; En er is maar 1 filmpje.

Van 1986 is er een overvloed aan materiaal:
– de top 10 met Jon Bon Jovi
&
– een normaal optreden waarin Adam Curry Jon Bon Jovi vraagt of ze willen terugkomen voor de mini-special van Slippery When Wet 
Ik moet nog even kijken hoe het eruit ziet, maar ik verwacht dat het wel duidelijk is dat die zogenaamde mini special waar ze voor terug moeten komen, direct er achteraan opgenomen is.
Zo rolden ze in de jaren 80 😉
-en dan dus de mini special zelf, met vier nummers, – Living On A Prayer – Never Say Goodbye. – You Give Love A Bad Name – Runaway.
Helaas is de video waar deze set helemaal opstaat gedateerd als “1988”!
Dus dat is het verwarrende hierin.

Plus:
De video van de Top 10 en het optreden in de normale Countdown, die is dus zonder geluid.

Al met al dus veel verwarring alom, maar hier zijn ze:

1.Top 10 + de reguliere uitzending Countdown:
Bon Jovi – 1986 Jon presents the Top 10, interview & Livin’ On A Prayer (Countdown Dutch TV)
Zonder geluid dus.
Zowel de Top 10 en het interview zijn goed te volgen via de Nederlandse ondertitels, en het interview op t podium is erg leuk, omdat je ziet hoe groot Adam Curry is vergeleken met Jon Bon Jovi.
Jon moet echt omhoog kijken.
Het lijkt hem niet te deren, en hij geeft ontspannen antwoord op de vragen.

Er zijn dus geen goede opnamen van Bon Jovi in de reguliere Countdown uitzending van 1986.
Alleen die van een mini-special, die apart is uitgezonden.
Jon’s kleding is hetzelfde, dus de mini-special is diezelfde dag gemaakt.

2.1986 mini special: interview en de volledige set.
Bon Jovi – “1988” Countdown TV
Maar het was dus 1986, niet 1988 (verkeerd gedateerd door uploader), én in het interview is driftig geknipt.
Vandaar deze welkome aanvulling (3):

3.1986 mini special: Alleen interview (uncut)
Bon Jovi 1986 interview (Countdown)
Waar niet in geknipt is.
bron: op het officiële Countdown kanaal

4.1988 optreden
Bon Jovi – 1988 Born To Be My Baby & Bad Medicine (Countdown Dutch TV)
Met host Wessel van Diepen, het zaaltje is nog net zo propvol als in 1986, t interview ervoor is weggevallen, en de nummers zijn playback;
Maar mocht je twijfelen of je moet kijken, dan wil ik nog wel kwijt dat Jon Bon Jovi voor het tweede deel zijn jas uitheeft, en in een zwarte tanktop en een spijkerbroek zingt en dat zijn haar mijn favoriete model heeft namelijk zijn eigen, donkere kleur, de permanent is er uitgegroeid, en het is heel erg lang!

In de 1986 opname vertelt Jon dat ze de avond ervoren hun tour in Helsinki hebben afgesloten.
Dat was 8 december 1986.
Die opname is dus twee weken gemaakt nadat ze al in Nederland waren voor een optreden in de Rijnhal in Arnhem, 27 november 1986, Slippery When Wet Tour.

In die laatste maanden van 1986 voelde Bon Jovi al “gevestigd” aan.
Ze gedragen zich bij Countdown ook niet als sterren die net beroemd zijn geworden, maar toch was het feitelijk nog heel pril.

In augustus was hun album Slippery When Wet uitgekomen, en de eerste single You Give Love a Bad Name stond hoog in de hitlijsten.
De vrijdag na de opnames bij Countdown, zou de tweede single Livin’ on a Prayer Alarmschijf worden, bij Radio Veronica.

Veronica was de jongeren omroep en zij speelde een zeer grote rol in de Nederlandstalige popmuziek.
Bon Jovi vond een trouwe trawant in de omroep, die ook Countdown uitzond. En bij  het radioprogramma Curry en van Inkel op de vrijdagavond, deed de tweetalige Adam Curry er nog een schepje bovenop, door ronkend zoals alleen een Amerikaan dat kan (of durft!), de songs in te leiden waarbij hij de bandnaam uitsprak als:
“Baahn Jovi!”
Wat de band natuurlijk nog veel onweerstaanbaarder maakte.

Bij het 1986 Countdown optreden, en bij het concert van de Rijnhal, hebben we het dus over een band die nog maar 1 hit heeft, en die is nog maar een paar maanden oud!
Terwijl ze echt al direct niet meer weg te denken waren, van de Nederlandse radio.

De opname datum van het tweede Countdown optreden heb ik afgeleid van hun concert 21 november 1988 in Ahoy Rotterdam, waar ze een jaar later opnieuw zouden staan, maar dan zonder bij Countdown langs te gaan.

Ook dit jaar was er iets ongelofelijk bijzonders aan de hand, want hun vierde album New Jersey, de opvolger van de 1986 kaskraker Slippery When Wet, was op dat moment koud twee maanden oud….
Twee maanden oud, en killing it!

Zoals Slippery When Wet (1986) een album was dat bedrieglijk eenvoudig in elkaar  leek te zitten;
Zo was New Jersey, het album waarvan niemand dacht dat het succesvoller of beter kon zijn dan Slippery When Wet, ook een meesterwerk verpakt in een “we feesten nog even door” sfeertje.
Tenminste: Dat deed een aantal nummers vermoeden én dat was duidelijk de sfeer van de promotie campagne.
Maar goed daar kregen wij anno 1988 natuurlijk niks van mee.

Tot het moment dat je het New Jersey album echt in handen had, was het enige dat je kende de eerste single “Bad Medicine”;
Een nummer dat qua sfeer en tekst niet eens probeerde te verbergen dat het geïnspireerd was op de eerste Slippery single, en hun wereldwijde doorbraak, “You give love a bad name.”

De cover van New Jersey was blauw grijs, met alleen tekst.
De Slippery cover twee jaar eerder was zwart grijs, met alleen tekst.

Al met al leek, er niks veranderd.

Het leek alsof 1988 Bon Jovi niets anders had gedaan dan dat ze hun time-slot in de jaren 80 op slinkse wijze, en zonder steun van de serieuze muziekpers, hadden weten te verlengen. 

In de slipstream van Bon Jovi had een aantal andere hardrock bands of “hairmetal bands” zoals ze toen genoemd werden, ook de Nederlandse hitlijsten weten te vinden.
De band Europe, die qua stijl nog het dichts bij Bon Jovi in de buurt kwam. The Scorpions, Whitesnake en Def Leppard.
Ook deze bands die op het eerste gezicht en gehoor veel op Bon Jovi leken, vertraagden het proces waarbij duidelijk werd dat Bon Jovi toch echt een klasse apart was.

Maar wie goed oplette, had op het 1988 New Jersey album al kunnen horen dat de band omhoog geschoten was, in zijn muzikale arrangementen.
En nog verder terug:
Livin’on a Prayer van Slippery When Wet, zou hét nummer worden waarmee ze zich onsterfelijk hadden gemaakt.
Dat hadden ze dus in 1986 al geschreven.
En begin 1987 kwam de derde single van Slippery uit, Wanted Dead or Alive;
De single zou de boeken ingaan als “The Anthem”, het volkslied.
Geen concert compleet zonder dit nummer over het leven on the road, met zijn spookachtige akoestische gitaar, belletjes, tingeltjes, de wind die ruist, en de hartverscheurende harmonie zang van Richie Sambora en Jon Bon Jovi.

Bon Jovi was tijdloze rock van de bovenste plank, feestelijk verpakt onder een zorgeloos laagje, en achter goedlachse bandleden.
Het zat in de kern zo goed in elkaar, dat we ons allemaal lieten verleiden door de grappen en de grollen aan de buitenkant.

Aan het einde van het interview in de reguliere Countdown uitzending, waar we dus geen geluid bij hebben maar wel ondertitels (3:10) vraagt Adam Curry aan Jon Bon Jovi:

“Hoe ziet jouw ideale vrouw eruit?”

“Met een kloppend hart.”

Exactly.

..
~Suzanne
(1972)

De story video én de yoga video van 
de B van Bon Jovi
wordt opgenomen en verschijnt op YouTube.

Het volgende blog in deze serie is:
De B van Bubblicious
Subscribe op dit blog, en je ontvangt hem in je Inbox.

—

Posts van de Club in je Inbox ontvangen?
Subscribe!
De button zit ergens op deze pagina, waarschijnlijk rechtsboven.

 

Over de Club

De Club, Yoga voor Generatie X, zit in Nijmegen.
Browse de website of print een echte 20th century folder!
Inclusief workshops voor wie van ver komt.

De Club Yoga blijft voor onbepaalde tijd in Nijmegen;
T/m 2027 voor Generatie X, en daarna voor 40+

Je kunt dus de rest van je leven yoga blijven doen, als het bevalt!

Kom jij ook yoga leren?

De Club is de eerste yogapraktijk die werkt met een nieuwe yogaformule, die deze lente internationaal uitgerold zou worden als Club Local Yoga.
Tot ik besefte dat ik mijn handen al meer dan vol heb!
Dus nu is het alleen voor ons 😉 

De methode heeft als doel:
– dat je lokaal yoga kunt volgen
– dat je meer rust en tijd krijgt in je dagelijks leven
– én dat je zelfstandig yoga leert beoefenen
Dus zonder online abonnement of YouTube video’s;
Je kunt straks thuis zelfstandig yoga doen, maar ook als je op vakantie bent, of op zakenreis.

Om deze yoga bij mij te leren, kun je kiezen uit privélessen, of groepslessen in Nijmegen.

De Club is besloten, de lessen zijn alleen voor vaste deelnemers, maar je kunt wel een indruk krijgen van hoe ik lesgeef via het YouTube kanaal:
https://www.youtube.com/channel/UCA81I4RdVvgtGK99T3Io3Ew

---